Στέκομαι περιδεής μπροστά σε όσα συμβαίνουν στον άλλοτε πανίσχυρο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω τελικά πώς μπορεί κανείς να συσπειρώσει ξανά όλον εκείνο τον πληθυσμό που στήριξε το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και πολύ περισσότερο δεν έχω στη διάθεσή μου τα εχέγγυα μιας ασφαλούς και σωτήριας πορείας προς την ανασυγκρότηση.
Απ' ό,τι φαίνεται το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ [με οποιονδήποτε από τους τρεις που έθεσαν υποψηφιότητα για την προεδρία] και το ΚΙΝΗΜΑ που δημιούργησε ο Γιώργος Παπανδρέου κινούνται σε παράλληλες τροχιές και δεν πρόκειται να συναντηθούν. Το ακροατήριο όμως και των δυο "κομμάτων" πίστεψε στις ίδιες αρχές, πάλεψε σε άλλα χρόνια για τους ίδιους σκοπούς και πανηγύρισε νίκες και θριάμβους. Τώρα, η εικόνα που παρουσιάζει έχει κάποια σχέση με αυτά που συνέβησαν όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ. Δεν είναι ακριβείς οι αναλογίες αλλά το καθένα από τα δυο μέρη διεκδικεί για τον εαυτό του την ανίχνευση του καλού, του γνήσιου και του ιδεολογικά και πολιτικά καλού και για τον άλλον την παραποίηση του καλού.
Δεν αντέχω να παρακολουθώ τις λεκτικές διαμάχες που καλλιεργούνται στο χώρο του διαδικτύου. Οι εμπειρίες από το παρελθόν δεν επιτρέπουν ξανά συγκρούσεις, αλλά συνεννόηση. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους εχθρούς να λαφυραγωγήσουν την κοινή τράπεζα των δημοκρατικών μας καταθέσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου