ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

Να, λοιπόν, που υπάρχουν πολίτες οι οποίοι αγωνιούν για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης!! Μετά τη μεταπολίτευση εκατοντάδες χιλιάδες δημοκράτες συσπειρώθηκαν στο ΠΑΣΟΚ, και τώρα βρίσκονται σκορπισμένοι στους πέντε ανέμους, στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΙΝΗΜΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ και αλλού. Πολλά και πολλοί έφταιξαν. Ωστόσο, είναι διαπιστωμένο ότι σήμερα στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο εμφιλοχωρούν η καχυποψία, ο φανατισμός, η άγνοια, η σύγχυση. Επιπλέον εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι οι διαφορές μεταξύ των κομματικών σχηματισμών είναι ανύπαρκτες ή ασήμαντες. Οι διαφορές θ' αναζητηθούν δυστυχώς στα πρόσωπα ή στους προσωπικούς ανταγωνισμούς. Ας δούμε όμως την επιστολή που μου έστειλε μια διαδικτυακή φίλη:

Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ ΦΑΝΑΤΙΣΜΩΝ...

Δυστυχώς ο φανατισμός έχει κυριαρχήσει και δεν υπάρχει ο ηγέτης εκείνος που θα σφυρηλατήσει τους επάλληλους κρίκους σύνεσης, ώστε η αλυσίδα της εθνικής πορείας να είναι ανθεκτική στους οποιουσδήποτε κλυδωνισμούς. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που αυτή τη στιγμή κομματικά βολοδέρνει εδώ κι εκεί ή σιωπά, διότι απλώς δεν επιθυμεί να συγχρωτιστεί μ' εκείνους που καλλιεργούν σταθερά το μίσος και συντηρούν ένα κλίμα διάλυσης.

Στέκομαι περιδεής μπροστά σε όσα συμβαίνουν στον άλλοτε πανίσχυρο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Δεν ξέρω τελικά πώς μπορεί κανείς να συσπειρώσει ξανά όλον εκείνο τον πληθυσμό που στήριξε το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και πολύ περισσότερο δεν έχω στη διάθεσή μου τα εχέγγυα μιας ασφαλούς και σωτήριας πορείας προς την ανασυγκρότηση.

Απ' ό,τι φαίνεται το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ [με οποιονδήποτε από τους τρεις που έθεσαν υποψηφιότητα για την προεδρία] και το ΚΙΝΗΜΑ που δημιούργησε ο Γιώργος Παπανδρέου κινούνται σε παράλληλες τροχιές και δεν πρόκειται να συναντηθούν. Το ακροατήριο όμως και των δυο "κομμάτων" πίστεψε στις ίδιες αρχές, πάλεψε σε άλλα χρόνια για τους ίδιους σκοπούς και πανηγύρισε νίκες και θριάμβους. Τώρα, η εικόνα που παρουσιάζει έχει κάποια σχέση με αυτά που συνέβησαν όταν διασπάστηκε το ΚΚΕ. Δεν είναι ακριβείς οι αναλογίες αλλά το καθένα από τα δυο μέρη διεκδικεί για τον εαυτό του την ανίχνευση του καλού, του γνήσιου και του ιδεολογικά και πολιτικά καλού και για τον άλλον την παραποίηση του καλού.

Δεν αντέχω να παρακολουθώ τις λεκτικές διαμάχες που καλλιεργούνται στο χώρο του διαδικτύου. Οι εμπειρίες από το παρελθόν δεν επιτρέπουν ξανά συγκρούσεις, αλλά συνεννόηση. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους εχθρούς να λαφυραγωγήσουν την κοινή τράπεζα των δημοκρατικών μας καταθέσεων.