Το κομματικό κατεστημένο βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Τις τελευταίες μέρες, στελέχη από διάφορα κόμματα ψάχνουν και ψάχνονται για το πώς θα μπορούσαν να κυβερνήσουν. Και τώρα και μετά από εθνικές εκλογές. Πολλοί και πολλές υποστηρίζουν τους πιο παράλογους και κυνικούς συνδυασμούς. Εισφέρουν έτσι κενότητα, ως πρώτη ύλη σε τζάμπα παραγωγή για τα media τα οποία περιδιαβαίνουν. Σκορπίζουν κατάθλιψη και ανασφάλεια στη κοινωνία. Παραβλέπουν την, όλο και πιο μεγάλη, απογοήτευση του λαού για τη κατάσταση. 

Ασφαλώς, η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία είναι εύθραυστη και (κατά την εκτίμησή  μου) τώρα πια, χωρίς σκοπό. Ασφαλώς, οι εκλογές δεν θα της έδιναν έγκριση να συνεχίσει. Μόνο που οι εκλογές δεν θα αναδείκνυαν και οποιαδήποτε άλλη δυνατότητα βιώσιμης πλειοψηφίας με συνοχή και σχέδιο. Εν τω μεταξύ, κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα κόμματα, σε ομοφωνία, απορρίπτουν τη συμμετοχή τους σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας τώρα, με επιδίωξη την «έξοδο από το μνημόνιο». Και, αμέσως μετά, την διεξαγωγή εθνικών εκλογών το Φθινόπωρο του 2014, με θέμα την ανάταξη των πραγμάτων. 

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΑΡΟ, Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ!!!! ΜΕΤΑ, ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ;;;;

• ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΑΡΟ, Ο ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ!!!! ΜΕΤΑ, ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ;;;;
• Δεν αντιμετωπίζονται με ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου...

Το Γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου, με ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει ως υβριστικό το σχόλιο δημοσιογράφου του MEGA, σχετικά με την πρόταση του πρώην πρωθυπουργού για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έγκριση της δεύτερης προγραμματικής σύμβασης της χώρας με τους δανειστές. Αυτός ο δημοσιογράφος δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Πρετεντέρη που όταν κι εγώ τον άκουσα  χθες βράδυ παρ' ολίγο να σπάσω την τηλεόραση, διότι δεν έχω άλλο τρόπο ν' αντιμετωπίσω την κακοήθεια αφ' ενός και την διατεταγμένη δημοσιογραφία αφ' ετέρου. Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το MEGA ασκεί συγκεκριμένη πολιτική, την πολιτική των μεγαλοκαρχαριών των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που έχουν βαλθεί να κάνουν αισθητή την κυριαρχία τους στον κόσμο.

Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά και ούτε θα είναι η τελευταία. Ο Γιώργος Παπανδρέου τα έβαλε μαζί τους, τους χαστούκισε, τους γρονθοκόπησε, τους αποκάλυψε στα μάτια του κόσμου κι αυτοί είναι αποφασισμένοι να τον εκμηδενίσουν. Οπότε, πώς μπορεί να τους αντιμετωπίσει;;;  Με ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου δεν πρόκειται να κάνει τίποτε. Είναι σαν τις αψιμαχίες κατά την υποχώρηση, που οδηγεί στην πλήρη καταστροφή.

Δεν αναστηλώνει κανείς την αρετή της πολιτικής ζωής και της προσωπικότητας του Γιώργου Παπανδρέου και των μέσων της πολιτικής του δραστηριότητας με ανακοινώσεις και συλλαλητήρια υπέρ των αρετών του!! Δεν αφυπνίζεται ο κόσμος με τις ανακοινώσεις για την άπεφθη ηθική καθαρότητα του ΓΑΠ, ούτε φυσικά από τις ιαχές των φίλων και υποστηριχτών μέσα από τα γρατσουνίσματα του διαδικτύου. Τα βέλη που εκτοξεύονται φαίνεται ότι ρίχνονται στο κενό. Απλώς τοξεύεται η αποκρουστική γενικότητα που τραυματίζει συνεχώς τον ίδιο τον ΓΑΠ αλλά κι εκείνους που πιστεύουν σ' αυτόν.

Τον Παπανδρέου θα τον σώσει μονάχα η ασπίδα μιας παλλαϊκής ψήφου. Χρήσιμοι είναι και οι μαχητές του διαδικτύου, αλλά έτσι δεν αντιμετωπίζονται οι καταιγιστικές επιθέσεις των μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η σιωπή μερικές φορές είναι χρυσάφι, αλλά κάποια στιγμή φαίνεται πως δεν είναι χρυσάφι αλλά... μπρούντζος!!! Δηλαδή, πότε θα γίνει κατανοητό πως οι ώρες ευθύνης και οι ώρες μάχης είναι τώρα;;; Ναι, είναι τώρα και όχι στο μέλλον!!! Ώρες μάχης και ώρες ευθύνης για την αγωγή των νέων γενεών. Οι νέοι θέλουν ΦΩΝΗ!!! Η φωνή που βγαίνει μέσα από τις ανακοινώσεις είναι βραχνή χωρίς να έχει την ωραία τόλμη του επώνυμου "κατηγορώ". Η μέχρι σήμερα σιωπή του ΓΑΠ έχει δημιουργήσει ένα κλίμα νοσηρότητας και έχει ευνοήσει τους ρυπαρούς καιροσκόπους που αλωνίζουν μέσα στα θερμοκήπια του ψεύδους και μεγεθύνουν την απόσταση του λαού από την αλήθεια.

Ο Βενιζέλος, το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά

Άραγε υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι σε θέση να συσπειρώσει τον κόσμο που αποτελούσε τον κορμό και τη βάση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ;;; Θα ήταν πολιτικός παιδισμός πλέον ν' ασχολούμαστε μαζί του, αφού έχει αποδειχθεί ότι αυτός έχει βάλει ταφόπλακα στο μέλλον του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ωστόσο είναι φανερό ότι γίνεται απεγνωσμένη προσπάθεια απ' όσους τον στηρίζουν, να βρίσκεται μέσα στην καρδιά των γεγονότων. Έχει τρία αξιώματα: αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών της δικομματικής κυβέρνησης της Δεξιάς, και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κατά πόσο αυτά μπορούν να συμπλεύσουν είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Το ζήτημα είναι ότι οι βουλευτές που στον στήριξαν στις δικές του επιλογές και που συνετέλεσαν στην εκδίωξη του Γιώργου Παπανδρέου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και την κυβερνητική εξουσία, βρίσκονται τώρα στα βαθιά νερά και παλεύουν να βγουν σε στεριά, αλλά αυτή όλο και απομακρύνεται. Η πρόσφατη διαγραφή της Τζάκρη, που ήταν η συνέχεια κάποιων προηγούμενων αποχωρήσεων, έχουν δώσει την αφορμή για να επισημανθεί το ασταθές κλίμα μέσα στις τάξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κινήματος.

Κανείς από τους βουλευτές δεν μπορεί πλέον να πει με βεβαιότητα αν αυτή η συνεργασία και η συμπόρευση με τη Δεξιά ωφελεί ή βλάπτει το ΠΑΣΟΚ. Οι μόνοι που υπερασπίζονται αυτή την κυβέρνηση είναι εκείνοι που αναλάβει υπουργικά αξιώματα. Άλλοι θέλουν τη συνέχιση της συνεργασίας, άλλοι λοξοκοιτάζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και επιζητούν να υπάρξει κάποια πόρτα για μελλοντική συνεργασία μαζί του σε μια επόμενη κυβέρνηση κι άλλοι δεν ξέρουν τι θέλουν.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που έφερε το ΠΑΣΟΚ στο μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας, πιστεύει ότι ακόμη υπάρχει περιθώριο για πρωτοβουλίες που θα τον κρατήσουν και στην ηγεσία, ώστε αυτγός να γίνει ο μπροστάρης για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης. Όλα αυτά όμως είναι σενάρια, είναι σκέψεις, είναι όνειρα φθινοπωρινής νύχτας. Πρέπει κανείς να είναι εντελώς άσχετος με την πολιτική για να μη βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ έτσι όπως πάει σήμερα είναι τελειωμένο. Βέβαια, έχει φθαρεί και στη συνείδηση του ελληνικού λαού, με όλες αυτές τις αμαρτίες του που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Ο Βενιζέλος βλέπει και τις επερχόμενες ευρωεκλογές σαν σανίδα σωτηρίας, διότι υπάρχει η προοπτική της συγκρότησης ενός διευρυμένου ευρωψηφοδελτίου, στο οποίο θα εκφράζονται οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς που συνομιλούν με το ΠαΣοΚ.Και προς αυτή την κατεύθυνση αναπτύσσεται σχετική δραστηριότητα αφού και αυτές οι δυνάμεις της λεγόμενης Κεντροαριστεράς επιζητούν να εκφραστούν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Ποιες μέχρι στιγμής είναι αυτές οι ομάδες που δείχνουν προθυμία ν' ανταποκριθούν στην πρόσκληση του Βενιζέλου; Πρωτοβουλία Β (Ν. Διακουλάκης, Π. Αθανασόπουλος, Δανάη Αντωνάκου), Πολιτεία (Ι. Τούντας, Α. Παππάς), Μπροστά (Π. Βλάχος, Θ. Κοντογιώργος), Νέοι Μεταρρυθμιστές (Μιχ. Χάλαρης) και Δίκτυο Π80 (Π. Σφηκάκης, Μπ. Συμεωνίδης). Δηλαδή, πρόκειται για δυνάμεις που κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν απήχηση λαϊκή ή απλώς είναι κάποιες παρέες [που είναι και το πιθανότερο]... Άλλωστε, δεν ακούστηκε τίποτε για την οργανωτική τους υπόσταση. Και φαίνεται ότι απλώς είναι ομάδες/σφραγίδες, εκτός από τους "58" που διαρρέουν ότι έχουν  υπάρξει κινήσεις για τη δημιουργία ομάδων πρωτοβουλίας σε πανελλαδικό επίπεδο.

Η παρουσία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, στη συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου ίσως ανοίξει κάποια προοπτική και στα σχέδια του Βενζέλου, ο οποίος άγεται και φέρεται από τις εξελίξεις και δεν είναι σε θέση να βάλει αυτός τη δική του ατζέντα. Είναι και η μόνιμη άρνηση του Φώτη Κουβέλη να συνεργαστεί μαζί του. Αλλά όμως η ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα, από τη στιγμή που έχει εκφράσει την επιθυμία της να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να δηλώσει ότι θα συμμετάσχει στο κοινό ψηφοδέλτιο.Από εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα. Κοντός ψαλμός...

Είναι ακόμη και ο Λοβέρδος που έχει προχωρήσει σε μια πιο οργανωμένη συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, αλλά που όμως δεν αποκλείει το ΠΑΣΟΚ και τους άλλους από το υπό σύμπτυξη μελλοντικό μέτωπο της Κεντροαριστεράς. Είναι και ο Φλωρίδης που δεν συμμετέχει και απλώς δημοσιοποιεί σποραδικά κάποιες θέσεις και απόψεις του...

Πραγματικά πρόκειται για ένα τοπίο αρκετά θολό και μέχρι στιγμής τα δεδομένα δεν είναι επαρκή για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αναμένεται, ωστόσο, ο ηγέτης/σωτήρας που θα τους καπελώσει όλους και θα κόψει τον γόρδιο δεσμό της ασυμφωνίας για να υπάρξουν επιτέλους εξελίξεις στον πολύπαθο χώρο της Κεντροαριστεράς ή αν θέλετε της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Εμείς οι ξέμπαρκοι της αριστερής όχθης!!!!

Ο φίλος μου ο Κώστας Πολίτης άνοιξε ένα ιστολόγιο με τίτλο Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΧΘΗ, αλλά μου λέει ότι λόγω χρόνου αδυνατεί να το διαχειριστεί. Κι επειδή ο τίτλος βγήκε από τις κοινές συζητήσεις μας, μου είπε να τον αξιοποιήσω εγώ... Θέλει να κλείσει το δικό του ιστολόγιο, αφού επιπλέον δεν έχει επισκεψιμότητα, αλλά δεν ξέρει πώς!!!! Μήπως κι εγώ είμαι ειδικός;;; Τέλος πάντων, θα βρει τρόπο να το κλείσει.

Είπα κι εγώ ν' ανοίξω κάτι σχετικό με την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΧΘΗ όπου είμαστε μαζεμένοι ουκ ολίγοι... ξέμπαρκοι, μετά και τις εξελίξεις των δυο τελευταίων χρόνων και που δεν έχουν διάθεση να προσεγγίσουν κανένα από τα κόμματα που φαίνονται εκ πρώτης όψεως συγγενικά. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά απλώς διότι όσοι γεννήθηκαν και αναγεννήθηκαν μέσα στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, δεν μπορεί να είναι τοκιστές και σουλατσαδόροι. Επιμένουν να είναι αμετακίνητοι σ' ένα χώρο που σφύζει από τους αγώνες τόσων αγωνιστών και στο κάτω της γραφής οι επαγγελίες που αποτέλεσαν τη βάση της ιστορικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη δεν έχουν πάψει να έχουν ισχύ.

Πολλοί ρωτάνε τι να κάνουν!!! Εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε σε κανέναν συμβουλές και παραγγέλματα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να πράξει αυτό που του λέει η καρδούλα του και η προσωπική ιστορία του. Αλλά υπάρχει ένα ζήτημα που δεν ξέρω  κατά πόσο απασχολεί όλους αυτούς που έχουν συστήσει ομάδες και ομαδούλες και δίκτυα και κάθε τόσο δημοσιοποιούν διακηρύξεις και καλούν σε συσπείρωση. Και το ζήτημα αυτό αγγίζει τις σχέσεις που έχουν ή δεν έχουν μεταξύ τους, παρότι υποτίθεται ότι έχουν κοινούς σκοπούς. Κι επειδή η δραστηριότητα όλων αυτών κινείται σε ομιχλώδες τοπίο, γι' αυτό και ο κόσμος στρέφεται άλλος δεξιά κι άλλος αριστερά, χωρίς όμως να υπάρχει μέσα του ο ενθουσιασμός εκείνος που μας πύρωσε στα δύσκολα χρόνια που παλέψαμε για να φύγει η Δεξιά από την εξουσία.

Αυτό το τελευταίο φαίνεται το έχουν λησμονήσει οι διάφοροι κήνσορες της πολιτικής ζωής αλλά και της γενικότερης δράσης του ΠΑΣΟΚ και των ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, που ανέτρεψαν ένα κατεστημένο που κρατούσε δέσμια την ελληνική κοινωνία. Έφτασαν διάφοροι μπεχλιβάνηδες να παλεύουν απεγνωσμένα ν' απαξιώσουν και τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ αλλά κι ένα έργο που άλλαξε την ελληνική κοινωνία. Κανείς δεν παραβλέπει λάθη και παραλείψεις. Άλλωστε, όλοι άνθρωποι είμαστε και κανείς ποτέ δεν είπε ότι είχε την επιφοίτηση του αγίου πνεύματος κι ότι κάνει θαύματα. Κάτι δηλαδή που επικαλούνται οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα που με τον άκρατο λαϊκισμό τους παρασύρουν τον κόσμο για να τον απογοητεύσουν. Και βέβαια, δεν μπορούμε να λέμε ότι πρέπει να τους δοκιμάσουμε κι αυτούς!!!! Τι είναι - ένα διαφορετικό πιάτο φαγητό;;; Εδώ πρόκειται για το μέλλον του λαού και της χώρας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να παίζει με την αγωνία μας και τα βάσανά μας.

Είναι αλήθεια ότι αρκετοί φίλοι ακόμα αναρωτιούνται τι είμαστε τελικά;;; Δεν είναι δύσκολη η απάντηση: ΠΑΣΟΚ!!! Κι αυτή η λέξη συμπυκνώνει οράματα δεκαετιών που αρκετά από αυτά δεν έλαβαν σάρκα και οστά. Γι' αυτό και θα πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα. Όχι όμως μέσα από τις τάξεις ενός κόμματος, γτου ΣΥΡΙΖΑ, που είναι από τη φύση του τυχοδιωκτικό και αλλοπρόσαλλο, του οποίου ο αρχηγός πότε με το πουκάμισο, πότε με το ζιβάγκο, πότε με την φωνή, πότε με κάποια άλλα συνθήματα, προσπαθεί ν' αναστήσει όπως αυτός θέλει στη μνήμη μας τον Ανδρέα. Παρότι το ΠΑΣΟΚ συνετρίβη και στις εκλογές και αφότου ανέλαβε την ηγεσία του ο Βενιζέλος πάει από το κακό στο χειρότερο, αυτό δεν σημαίνει ότι κι εμείς πρέπει να συντριβούμε στις μυλόπετρες ενός νέου δικομματισμού, της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Ενός δικομματισμού που άγρια πολεμήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος σήμερα αποτελεί τον έναν από τους δυο πόλους του νέου "δικομματισμού".

Για να σας πω τη δική μου άποψη, αυτό το εγχείρημα των πανεπιστημιακών που υποτίθεται ότι θέλουν να δημιουργήσουν έναν μεγάλο πόλο της Κεντροαριστεράς ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ!!! Όχι γιατί δεν το θέλω εγώ, αλλά απλώς γιατί είναι από τη φύση της μια θνησιγενής κίνηση με μια πικάντικη όσο και καταστροφική σύνθεση. Και φυσικά δεν περιμένω από κάποιους βουλευτές ή άλλα πρώην στελέχη που φάγανε την εξουσία με τις κουτάλες γιατί η μόνη έγνοια τους είναι η προσωπική πολιτική επιβίωση. Κι όσο παρατηρώ να διακινούνται συνεχώς στο προσκήνιο οι ίδιοι και οι ίδιοι, και να μη βρίσκουν σημεία επαφής και συνοχής, τόσο σκέφτομαι ότι μόνον κάποιοι ξέμπαρκοι μπορούν να δώσουν μια έστω σχετική προοπτική σε εξορμήσεις για κάτι καλύτερο, που θα βοηθήσει να υπάρξει μια σύγκλιση όλων ημών για να κινηθούμε αποτελεσματικά.

Θα σας  πω τώρα, λόγου χάρη, για την Κίνηση των 75, στην οποία προϊσταται ο Καρχιμάκης. Μπράβο του, αλλά τα πυρά του πλέον είναι άσφαιρα. Φωνάζει, κραυγάζει, αποκαλύπτει, αλλά χάνεται και αποσυντονίζεται μέσα στο βενιζελικό ΠΑΣΟΚ. Έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει; Δεν έχει καταλάβει ότι κοντά στον Βενιζέλο όλοι... καίγονται!!! Δεν μπορεί να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ. Το ίδιο ισχύει και για τον Σκανδαλίδη που με δηλώσεις ή συνεντεύξεις του, υπαινίσσεται ότι διαφοροποιείται ή θ' αλλάξει κάποια στιγμή ρότα και γραμμή. Εδώ που είμαστε χρειάζονται ξεκάθαρες κουβέντες. Κι όποιοι εκφράζονται με μισόλογα εμένα δεν μου κάνουν. Όπως εγώ μιλάω ελεύθερα και στα ίσα για φίλους και εχθρούς, έτσι θέλω κι εκείνους που φιλοδοξούν να παίξουν κάποιο ρόλο στα πολιτικά πράγματα. Να είναι αληθινοί, ευθείς, ντόμπροι, και σταθεροί.

Μέχρι σήμερα αυτό που βλέπω σε όλες αυτές τις κινήσεις είναι η αδυναμία να συντάξουν ένα λόγο συναινετικό ώστε να υπάρξει μια επαναπροσέγγιση όλων ημών των ξέμπαρκων. Και οι περισσότεροι από μας δεν έχουν όρεξη να χειροκροτούν έτσι χωρίς λόγο κι ούτε φυσικά να βομβαρδίζουν με πολλά "like" τα διάφορα δημοσιεύματα που τελικά δεν βρίσκουν απήχηση και χάνονται στο βούρκο της καθημερινότητας. Δεν με νοιάζει να βρίζω τον Βενιζέλο ούτε τον Σαμαρά ούτε τον Τσίπρα. Ήρθε η ώρα να περάσω σ' ένα άλλο επίπεδο. Να αντιπαλέψω με ιδεολογία και πολιτικές αρχές και θέσεις.